Βίκυ Λιλή
Ψυχολόγος
Αγγέλα Μπολέτση
Ψυχολόγος
Το παρόν άρθρο επιχειρεί να σκιαγραφήσει έναν τρόπο αντίληψης, σκέψης και παρέμβασης που αφορά την εργασία με πρόσφυγες που έχουν υποστεί βασανιστήρια στο ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο. Με κριτική ματιά στέκεται απέναντι στην κυρίαρχη γλώσσα των συμπτωμάτων και του τραύματος, απέναντι στη μονοδιάστατη και στατική κατανόηση των ανθρώπινων εμπειριών που κατακερματίζει την ανθρώπινη ταυτότητα και την αίσθηση του εαυτού. Αναζητά προσεγγίσεις και πρακτικές που επιχειρούν να ξεφύγουν από την κυρίαρχη ρητορική για το τραύμα και να διαμορφώσουν έναν χώρο συνάντησης που να επιτρέπει την έκφραση και την πολυσημία των βιωμάτων και των ιστοριών των ανθρώπων, λαμβάνοντας υπόψη το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο και τους θεσμικούς φραγμούς του στη χώρα υποδοχής.
