Ιουλία Μέρμηγκα
PhD, Κινηματογραφικών και Πολιτισμικών Σπουδών, Διδάσκουσα στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Επιστημονική Συνεργάτις της Ταινιοθήκης της Ελλάδος
Το άρθρο, συνοψίζοντας τη φιλοσοφία του κινηματογραφικού χρόνου του Ζιλ Ντελέζ υπό το πρίσμα της
έννοιας της προσοχής, παρουσιάζει έπειτα εν συντομία τις έννοιες “οικονομία της προσοχής” και “οικολογία της προσοχής” για την προσέγγιση του σύγχρονου ψηφιακού μετα-κινηματογράφου. Αν το πέρασμα από την εικόνα-κίνηση, τον κινηματογράφο ως τέχνη των μαζών, στην εικόνα-χρόνος, τον κινηματογράφο ως τέχνη του χρόνου, σχετίζεται με μεταλλάξεις και καλλιτεχνικές παρεμβάσεις στην έννοια της προσοχής, πώς μπορούμε σήμερα να σκεφτούμε την αιχμαλώτιση της προσοχής μας αλλά και
ριζοσπαστικούς περισπασμούς της;
