Στην πίσω αυλή του νεοφιλελευθερισμού. Έξι παρατηρήσεις για την πόλωση των δυνατοτήτων δράσης ως δομικό στοιχείο μιας νέας γεωγραφίας της εξουσίας
Τάσος Ζήσης
Κλινικός Ψυχολόγος, υπεύθυνος του Συστημικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης
Στο άρθρο αυτό εστιάζω σε έξι σημεία κριτικής. Κύριο σημείο κριτικής είναι η αποσιώπηση των συναφειών ανάμεσα στις μεταβληθείσες δυνατότητες κοινωνικοποίησης και τη διάταξη της εξουσίας και των συμφερόντων. Επειδή η εννοιολογία που συνήθως χρησιμοποιείται δεν αναστοχάζεται τον εαυτό της, γενικεύεται μια θέση που αποκρύβει ουσιαστικά στοιχεία των επίκαιρων κοινωνικών αλλαγών. Συνεπώς ούτε ο Λόγος περί νέων ελευθεριών δεν εξειδικεύεταιπερισσότερο. Η παγκοσμιοποίηση νοείται ως μια βασική διαδικασία και έτσι εμφανίζεται ως φυσική διαδικασία αποκομμένη από αγώνες για την ηγεμονία. Οι αφηγήσεις/σημασιοδοτήσεις διαχωρίζονται από τις πρακτικές. Στο άρθρο θα αντιπαραθέσω στον Λόγο περί «κοινωνικών τοπίων» ένα βασικό σχέδιο για μια νέα «γεωγραφία της εξουσίας» και με βάση αυτό θα αναδείξω μια διαφορετική ατζέντα για τις συζητήσεις, τη μελέτη και την έρευνα.
