Άρτεμις Χριστινάκη
Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ
Η εποχή μας έχει χαρακτηριστεί ως «η εποχή του θριάμβου των συνόρων, μια εποχή του φετιχισμού των συνόρων». Αναμφισβήτητα όμως τα σύνορα δεν λειτουργούν το ίδιο για όλους. Για μια μικρή προνομιούχα μειοψηφία φαίνεται ότι η ζωή, η εργασία και η μεταφορά πραγματώνεται σε έναν μη συνοριακό κόσμο, ενώ για μια άλλη, μεγάλη πλειοψηφία, τα σύνορα επιβάλλονται και αποκτούν τέτοια ισχύ, ώστε καθορίζουν όχι μόνο δικαιώματα ιθαγένειας, αλλά τα «σύνορα» αυτού που συνιστά ανθρωπότητα. Με αυτήν την πλαισίωση, οι Θανάσης Λάγιος, Βάσια Λέκκα και Γρηγόρης Πανουτσόπουλος, μας εισάγουν στο βιβλίο τους Borders, Bodies and Narratives of Crisis in Europe (Σύνορα, σώματα και αφηγήσεις της κρίσης στην Ευρώπη), εκδ. Palgrave. Ξεκινώντας από την προσπάθεια του κυρίαρχου λόγου να εγκαθιδρύσει ξανά ένα κομβικό διαχωρισμό ανάμεσα σε μετανάστες και πρόσφυγες, συζητούν το πώς κατασκευάζονται οι «παράνομοι μετανάστες», ένας κατεξοχήν ευρω- παϊκο-δυτικοκεντρικός όρος, και οι «πρόσφυγες θύματα».
Thanasis Lagios, Vasia Lekka, Grigoris Panoutsopoulos
Borders, Bodies and Narratives of Crisis in Europe
Palgrave Macmillan, 2018